Urodziłem się w mieście Systow /rzym.Novae/ w Bułgarii 20 maja 1919r. Moimi rodzicami byli lekarze, Polka Zofia Zieleniewska Stefanoff i Bułgar Borys Stefanoff. Oboje otrzymali tytuły doktorów medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Genewskiego w Szwajcarii. Ojciec był chirurgiem, matka ginekologiem. Pierwsze sześć lat życia spędziłem w Bułgarii razem z rodzicami i starszym o osiem lat bratem Stefanem. Po śmierci ojca przenieśliśmy się do Polski, do Siedlec. Tutaj ukończyłem szkołę podstawową i Gimnazjum im.Bolesława Prusa. W roku 1937 rozpocząłem studia w Głównej Szkole Handlowej w Warszawie. W 1938 studiowałem w Alliance Francaise w Paryżu. W roku 1940 pracowałem jako robotnik leśny nad Bugiem, w Zabużu, przy żywicowaniu sosen. W 1941 zapisałem się do Szkoły Zaorskiego w Warszawie. W roku 1942, niezależnie od studiów, pracowałem w Państwowym Zakładzie Higieny. Po wybuchu powstania walczyłem w szeregach A.K. w Kampinosie, a potem na Żoliborzu, gdzie zostałem ranny w nogę i lewe płuco. Po przejściu przez obóz w Pruszkowie, znalazłem się jako pacjent w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Milanówku. Stamtąd powróciłem do Siedlec, skąd udałem się na Pragę celem kontynuowania studiów medycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1945 przeniosłem się do Poznania, gdzie ukończyłem stadia. Pierwszą pracę podjąłem w Szpitalu Siedleckim pod kierownictwem prof. Lilpopa i dra Mieczysława Piotrowskiego - dyrektora szpitala. Rok 1946 przepracowałem we Wrocławiu w Klinice Dermatologicznej i jako ordynator Oddziału Dermatologicznego Szpitala PCK. Rok 1947 spędziłem w Szwecji, pracując jako robotnik przędzalni w Udevala i w fabryce "Papyrus" w Molndal koło Geteborga. Kiedy zaproponowano mi pracę w moim zawodzie w porcie Lulea na dalekiej północy, nie skorzystałem z oferty, ponieważ miałem już załatwioną wizę i pracę w Ministerstwie Zdrowia w Wenezueli. Od roku 1948 do 1957 byłem zatrudniony na różnych stanowiskach w interiorze kraju, w warunkach bardzo ciężkich i niebezpiecznych dla zdrowia. W roku 1957 powróciłem do Polski, do Siedlec, gdzie zostałem mianowany kierownikiem Wydziału Zdrowia. Po dwóch latach pracy w administracji służby zdrowia, przeniosłem się do pracy lekarskiej w rejonie. W 65 roku życia przeszedłem na emeryturę.